اطلاعات عمومی1

سازمان ملل متحد: United Nation

سازمان ملل متحد سازمانی بین‌المللی است که در سال ۱۹۴۵ میلادی تأسیس و جایگزین جامعه ملل شد. این سازمان توسط ۵۱ کشور تأسیس و در سال ۲۰۱۱ میلادی، ۱۹۳ کشور عضو داشته‌است. اعضای آن تقریباً شامل همه کشورهای مستقلی می‌شود که از نظر بین‌المللی به رسمیت شناخته شده‌اند. فقط واتیکان، که عضویت در سازمان را نپذیرفته‌است و چین ملی (تایوان) که عضویتش بعد از عضویت جمهوری خلق چین لغو شد، در سازمان ملل متحد عضو نیستند.

مقر سازمان ملل متحد در نیویورک است و کشورهای عضو و موسسات وابسته در طول هر سال با تشکیل جلسات منظم در مورد امور بین‌الملل و امور اجرایی مربوط به آنها تصمیم‌گیری می‌کنند.

سازمان ملل در پایان جنگ جهانی دوم و از سوی کشورهای پیروز در آن جنگ شکل گرفت و سازمان و روال حاکم بر فعالیت آن نشان از شرایط جهانی بعد از جنگ دوم دارد. شورای امنیت قوی‌ترین نهاد سازمان ملل پنج عضو دائمی دارد که در تصمیمات این شورا حق وتو دارند.

ارکان اصلی:

مجمع عمومی، شورای امنیت، شورای اقتصادی و اجتماعی، شورای قیمومت،دبیرخانه، دیوان بین المللی دادگستری

برخی سازمانهای وابسته:

یونسکو، یونیسف، کمیساریای عالی پناهندگان

یونسکو

سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد ، (به انگلیسی: The United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) که به‌طور خلاصه یونسکو (UNESCO) نامیده می‌شود، یکی از سازمان‌های تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد است که در سال ۱۹۴۵ تشکیل شد. هدف این سازمان کمک به صلح و امنیت در جهان از راه همکاری بین‌المللی در زمینه‌های آموزشی و علمی و فرهنگی و تربیتی به منظور افزایش احترام به عدالت و قانون‌مداری و حقوق بشر، بر پایه منشور سازمان ملل متحد است.

۱۹۵ کشور عضو یونسکو هستند. مقر آن در پاریس پایتخت فرانسه است و دفترهایی در کشورهای مختلف دارد.

یونیسف

صندوق کودکان ملل متحد (به انگلیسی: United Nations emergency Children's Fund) که بیشتر به نام اختصاری آن (UNICEF) یونیسِف خوانده می‌شود، برای فراهم‌کردن غذای اضطراری و خدمات بهداشتی-درمانی برای کودکان در کشورهایی که در اثر جنگ جهانی دوم تخریب شده بودند، ایجاد شد. در۱۱ دسامبر ۱۹۴۶ به توصیه شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد و تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد ایجاد شد.

در اکتبر ۱۹۵۳ مجمع عمومی ملل متحد این سازمان را به عنوان یکی از ارکان دائمی سازمان ملل شناخت و نام آن را از صندوق بین‌المللی اضطراری کودکان سازمان ملل به نام فعلی تغییر داد. فعالیت‌های یونیسف عمدتاً در جهت ارائه کمک‌های لازم و حمایت از کودکان کشورهای در حال توسعه است.

ستاد یا مقر یونیسف در نیویورک بود و وظیفه آن کمک رسانی به کودکان و مادران ابعاد انسانی و توسعه در کشورهای در حال توسعه بوده‌است. یک آژانس که با بودجه داوطلبانه اداره می‌شود با عنوان یونیسف بر مشارکت مالی دولت‌ها و بخش خصوصی و آحاد مردم تکیه دارد. برنامه‌های این نهاد در راستای کمک به جوامع در حال توسعه برای پیشرفت سلامت و رفاه کودکان بوده‌است.

کمیساریای عالی پناهندگان
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (با سر نام یو ان اچ سی آر) یکی از آژانس‌های تخصصی سازمان ملل است که در ژنو سوئیس واقع شده‌است. این دفتر در ۱۴ دسامبر سال ۱۹۵۰ برای محافظت و حمایت از پناهندگان و یاری رساندن در امر بازگشت یا اسکان مجدد آنها تأسیس شد.

این سازمان به عنوان جایگزین سازمان بین‌المللی پناهندگان، و پیشتر از آن اداره کل نجات و توانبخشی سازمان ملل، به وجود آمد. تاکنون دو بار جایزه صلح نوبل در سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۸۱ به این سازمان اعطا شده است. وظیفه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل رهبری و هماهنگ نمودن فعالیت‌های بین‌المللی برای محافظت و رفع مشکلات پناهندگان در سراسر جهان می‌باشد. هدف اولیه سازمان حراست از حقوق و سلامتی پناهندگان است. این سازمان می‌کوشد تا از احترام به حقوق پناهندگان و سلامت آنها در کشورهای دیگر، بازگشت داوطلبانه آنها به کشور خود، اسکان مجدد آنها در کشور ثالث و غیره مطابق قوانین بین‌المللی اطمینان حاصل کند.

www.wikipedia.org

آرم سازمان ملل متحد:فرمتPNG  ابعاد:1592*1915

رشدمعنوی10

مجموعه ای از احادیث و روایات و آیات قران کریم در قالب عکس-نوشته

آدرس ما در اینستاگرام :roshdemanavi

ترجمه قران از عبدالله یوسف علی است که گاهی با تصحیح برخی واژه ها همراه بوده است

Quran translator: Abdollah Yusuf Ali

 

 

  

 

 

 

مظلومیت اسلام2

از چند سال پیش تاکنون، هر از چندی نام کشور "میانمار" بر سر زبان ها می افتد؛ اما به به خاطر پیشرفت اقتصادی یا مناظر زیبای طبیعی؛ بلکه به دلیل کشتار بیگناهان و نسل کشی مسلمانان.

قوم مسلمان "روهینگا" در ایالت "راخین"، سالهاست که به بهانه "میانماری نبودن" تحت ستم و جنایت قرار دارند. در این جنایات فجیع که با صحنه گردانی بوداییان افراطی، به دست ارتش و با حمایت دولت میانمار انجام می شود، مسلمانان مظلوم کشته می شوند؛ خانه‏ ها، مساجد و مغازه های آنان سوزانده می شود؛ و با خشونت هایی عجیب، از خانه و کاشانه خویش رانده می گردند.

بر اساس آمارهای تخمینی، در طول پنج سال گذشته، صدها هزار روهینگا به شکل مستقیم کشته یا در حال کوچ اجباری، در دریا غرق شده اند. جمعیت مسلمانان رانده شده از میانمار نیز میلیونی است.

هم اکنون که دور جدیدی از این کشتار آغاز شده و این کشور را دوباره به صدر اخبار آورده است، گزارش زیر که تحلیلی جامع را در این رابطه ارائه می کند به خوانندگان ابنا تقدیم می شود:

** در میانمار چه می گذرد؟ **
گزارش اجمالی از بحران و نسل کشی در کشور میانمار

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

• کشور میانمار

میانمار (بـِرمه سابق) کشوری در آسیای جنوب شرقی است. جمعیت میانمار بیش از ۶۰ میلیون نفر است که مطابق آمار رسمی، 89 درصد از آنها بودایی، 4 درصد مسیحی، 4 درصد مسلمان (حدود 3میلیون نفر)، 1 درصد روح‌باور و 2 درصد معتقد به ادیان دیگر (مثل آیین هندو) هستند.

برخی از مشهورترین بناهای بودایی مانند مدرسه تراوادا، صخره طلایی و شِوِدگن در این کشور قرار دارند.

وضعیت فرهنگی در میانمار اسف‏ بار است. مثلاً دولت این کشور هیچگونه تلاشی در جهت افزایش نرخ سواد بخصوص در مناطق روستایی انجام نداده ‌است. این کشور سالها تحت حاکمیت نظامیان بود و کلیه دانشگاه‌های کشور توسط دولت نظامی در سال ۱۹۸۸ تعطیل گردید.

• وضع حقوق بشر

گذشته از مسأله اقلیت مسلمانان، سازمان ملل متحد و تعدادی دیگر از سازمان‌ها، نقض سیستماتیک حقوق بشر را در این کشور گزارش داده‌اند؛ که از این موارد می‌توان به "کودکان کار"، "قاچاق انسان" و "عدم آزادی سخنرانی" اشاره کرد.

در دهه اخیر با فشارهای آمریکا و سازمان‏های جهانی، نظامیان امتیازاتی به طرفداران دموکراسی دادند. سرانجام به دنبال انتخابات سال ۲۰۱۰م. شورای نظامی بعد از حدود پنجاه سال حکومت، منحل شد و مراسم تحلیف ریاست جمهوری دولت غیرنظامی برگزار گردید.

• مسلمانان میانمار 

همانطور که ذکر شد، آمارهای رسمی تعداد مسلماانان این کشور را حدود 3میلیون نفر ــ یعنی 4 درصد مردم ــ ذکر می کند؛ اما تعداد واقعی مسلمانان بیش از 10میلیون نفر برآورد می شود.

دلیل این تفاوت این است که دولت میانمار تعداد زیدی از مسلمانان این کشور را شهروند آن نمی داند!

بر این اساس، سالهاست که این مسلمانان مورد آزار قرار دارند تا این کشور را ترک کنند.

• شیعیان میانمار

پیروان اهل بیت(ع) در ایالت های مختلف میانمار پراکنده اند؛ اما مورد حمله نیستند.

مطابق آمار مجمع جهانی اهل بیت(ع) که در سال 1387ش. منتشر شد جمعیت شیعیان این کشور حدود ۴۰.۰۰۰ تن اعلام گردید. آمار مرکز تحقیقات pew نیز شمار آنان را ۱۹.۰۰۰ تن تخمین زده‌اند.

شیعیان میانمار در "یانگون" پایتخت میانمار و سایر شهرها مساجد، حسینیه ها و امام باره‌هایی دارند. در شهر "تانجی" (واقع در شرق میانمار) نیز حسینیه های شیعیان فعال است و حتی در عاشورا دسته‏ عزاداری در خیابان راه می اندازند. در شهر "تاندو" واقع در ایالت آشوب زده "راخین" نیز حسینیه شیعیان وجود دارد.

علاوه بر شیعیان گروه‌های دیگری مانند چولیامسلم و بودامسلم در میانمار زندگی می‌کنند که به اهل بیت(ع) گرایش دارند.

• قوم روهینگا

"قوم روهینگا (به تلفظ میانماری: روهینجا)" از اقوام اقلیت میانمار است که صد درصد مسلمان هستند و بیشتر در ایالت راخین (غرب میانمار) زندگی می کنند. آمار رسمی جمعیت روهینجیا ۶ میلیون نفر است اما طبق آمار غیررسمی، جمعیت این قوم به ۸ میلیون نفر می‌رسد.

بخش دیگری از مردم روهینگا در کشورهای بنگلادش، پاکستان، عربستان سعودی، تایلند، مالزی، اندونزی یا اروپا و استرالیا زندگی می‌کنند. این قوم، بازماندگان تجار و جهانگردان عرب و بنگلادشی هستند و فرهنگ، زبان و هویتی خاص دارند. مذهب آنان "سنی" با عناصری از "تصوف" است.

بوداییان ادعا می‌کنند که این قوم مهاجرانی هستند که از "بنگلادش" به میانمار آمده اند. دولتمردان میانمار هم با اعلام رسمی اینکه "مسلمانان روهینگا، شهروند میانمار نیستند" به دنبال اخراج این قوم از کشور می باشند؛ اما کشورهایی مثل بنگلادش نیز این افراد را نمی پذیرند.

• تبعیض و فشار بر مسلمانان روهینگا

در سال 1982م. قانون حقوق شهروندی در میانمار به تصویب رسید که به واسطه آن، از میان ۱۴۴ قومیت موجود در میانمار ۱۳۵ قومیت حق شهروندی دریافت کردند و ۹ دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند. بزرگ‏ترین قومیت‌ محروم "قوم روهینجیا (روهینگیا)" بودند.

دولت میانمار با این سیاست، برنامه کوچ اجباری همه 6 یا 8 میلیون مسلمان روهینجیایی را از ایالت راخین (منطقه آرکان) در پیش گرفت. در نتیجه قریب به ۱۵۰ هزار نفر از این مسلمانان به بنگلادش، ۵۰ هزار نفر به تایلند و ۴۰ هزار نفر به مالزی و تعداد قابل توجهی به دیگر کشورهای آسیایی مهاجرت کردند.

دولت همچنین فرصت‌های آموزشی را برای آنها بسیار محدود کرد و تحصیل در مدارس اسلامی محلی، تنها گزینه آموزشی آنهاست. این مساجد و مدارس هم بیشتر در روستاها هستند.

• نسل کشی مسلمانان

کشتار مسلمانان روهینگا از سال 2012م. (1391ش.) آغاز شد. شروع ماجرا از آنجا بود که سه جوان مسلمان به تجاوز و قتل یک دختر بودایی متهم شدند. یک نفر از آنان پس از دستگیری خودکشی کرد و دو تن دیگر به اعدام محکوم شدند. جامعه مسلمانان مدعی است که دختر مذکور همراه یکی از این سه پسر فرار کرده بود؛ اما این واقعه، خشم مردم محلی و مأموران دولتی را برانگیخت و بهانه‌ای برای بوداییان افراطی جهت حمله به روستاهای مسلمان نشین و آتش زدن منازل آنها ایجاد کرد.

روایت دیگر این است که ماجرا در شهر "مندلی" در غرب مینمار رخ داد؛ شهری که مانند اکثر شهرهای این کشور دارای جمعیت غالب بودایی است. گفتند یک مرد مسلمان به یک زن بودایی تجاوز کرده است. خبر واقعه که به رسانه‌ها رسید برخی گروه‌های بودایی به خشم آمدند. مرد مسلمانی که به او اتهام تجاوز زده بودند، صاحب یک چای‌خانه کوچک بود. گروهی از اراذل و اوباش بودایی برای گرفتن انتقام از او به این چای‌خانه هجوم بردند، اما مسلمانان به کمک صاحب مغازه آمدند و این‌جا بود که درگیری‌ها آغاز شد. سرانجام آن مرد مسلمان به قتل رسید اما بعداً معلوم شد که آن تجاوز کذایی اصلاً اتفاق نیفتاده بود. روزنامه‌ها و رسانه‌های رسمی، وقوع چنین جرمی را رد کردند و آن را تنها یک "اتهام" دانستند. واقعیت ماجرا این بوده که به این زن پول داده بودند که بگوید: "به من تجاوز شده است." البته در اعترافات بعدی این خانم هم نیامده که چه کسی به او پول داده است.

هر کدام از این داستانها که درست یا غلط باشد، تصاویر این تجاوز برای تحریک احساسات مردم، روی اینترنت پخش شد. در نتیجه مسلمانان و بوداییان که پیش از این اتهام، با صلح و آرامش در کنار هم زندگی می‌کردند به جان یکدیگر افتادند.

دولت در آن سال با اعمال حکومت نظامی و افزایش نیرو، در راخین وضع اضطراری اعلام کرد و به نظامیان اجازه داد در اداره منطقه دخالت کنند. در نتیجه خشونت‏های سال 1391 ، نهصدهزار نفر آواره شدند و بیش از ۲۵۲۸ خانه سوزانده شد (که ۱۳۳۶ خانه متعلق به راخینها و ۱۱۹۲ مربوط به مسلمانان بوده ‌است).

پلیس و ارتش میانمار متهم به داشتن نقش اساسی در هدف قرار دادن روهینجیاهای مسلمان از طریق بازداشتهای دست جمعی و خشونت بوده‌اند. گفته می‌شود که نیروهای نظامی میانمار، به مهاجمین بودایی در این کشتار کمک می‌کنند.

همچنین دولت جدید و دموکرات ـ که مورد تحسین آمریکا و اتحادیه اروپا ‌است ـ از سوی "سازمان عفو بین‌الملل" و دیگر گروههای حقوق بشری متهم به تبعیض سازمان یافته دولتی است.

در حالی که به گزارش "سازمان عفو بین‌الملل"، بوداییان عامل کشتار، تجاوز و آتش‌زدن هزاران خانه مسلمانان هستند، دولت میانمار مانع دسترسی خبرنگاران به منطقه می‌شود. در نتیجه حقیقت یابی دشوار است.

• دلیل واقعی کشتار مسلمانان چیست؟

اما به نظر می رسد که دلیل اصلی حمله و کشتار مسلمانان، ترس از نفوذ و گسترش دین اسلام در این کشور است.

این را می توان از سخنان «آشین ویراتو» رهبر بوداییان افراطی میانمار فهمید. وی ــ که به "بن لادن میانمار" معروف است ــ "جنبش 969" را به راه انداخت که با حمایت ارتش و دولت میانمار همراه شد. این جنبش در واقع همان برنامه بودایی‌ها برای مبارزه با گسترش اسلام در میانمار است. اعداد 9، 6 و 9 نشان‌گر فضایل بودا است. عدد "9" نماد 9 صفت مشخصه بودا، "6" نماد 6 مشخصه "نظام گیتی یا درمه" بودا و "9" آخر نماد 9 ویژگی راهب‌های نزدیک به بودا است.

ویراتو در بین راهب‌های ایالت "راخین" بسیار محبوب است در سخنانش هشدار می دهد که این منطقه دارد مسلمان می‌شود. وی با تأکید بر اینکه "دشمن ما (مسلمانان) قوی‌تر و خطرناک‌تر می‌شود" مردم را از پیامدهای حضور مسلمانان می ترساند!

طرفداران این جنبش نیز تبلیغات می‌کنند که "مسلمانان دارند میانمار را می‌گیرند"؛ "مسلمانان حداقل چهار زن دارند و پشت سر هم بچه‌دار می‌شوند"؛ "یک روز مسلمانان در میانمار تبدیل به اکثریت می‌شوند و نسل بودایی‌ها را برمی‌دارند" و...

به دلیل وضعیت فرهنگی و تحصیلی پایین، این شایعات نفوذ زیادی در بین مردم پیدا کرده است؛ در حالی که درصد مسلمانان نسبت به بودایی ها اصلاً قابل مقایسه نیست.

• دور جدید نسل کشی مسلمانان

درگیری بین روهینگاها از یک سو و بوداییان افراطی و ارتش از سوی دیگر در طول پنج سال گذشته ادامه یافته و شدت و ضعف داشته است.

درگیری های شدید اخیر از سال گذشته آغاز شد که طی حملات هماهنگ که در 18 مهر 1395 علیه نگهبانان مرزی انجام شد، 9 پلیس کشته شدند. پس از آن، نیروهای امنیتی میانمار سرکوب مجدد و وسیع مسلمانان را در ایالت راخین آغاز کردند.

مسلمانان روهینگا هم با استفاده از سلاح های ابتدایی و بمب های دست ساز از خود دفاع می کنند و تاکنون تعداد زیادی از بوداییان را کشته اند.

از جمله جنایات در جریان دور جدید نسل کشی این بود که 20 پسر بچه مسلمان از مدرسه ربوده و پس از قطعه قطعه شدن، اجسادشان به آتش کشیده شد.

نقشه زیر مربوط به حدود بازه زمانی 8 تا 18 شهریور 1396 است.

• داعش و گروههای تکفیری

دولت میانمار، مسلمانان را به وجود تروریست‏های تکفیری در بین آنان متهم کرده است.

"گروه بین المللی بحران" نیز افرادی که مهرماه پارسال به نگهبانان مرزی حمله کردند و بحران بین مسلمانان روهینجیا و بوداییان را دامن زدند، در ارتباط با کشورهای عربستان و پاکستان دانسته است.

"حرکة الیقین" که مسئولیت حمله مرزی را پذیرفته بود تحت رهبری فردی به نام «عطاء الله» هستند که از پدری مهاجر روهینجیایی متولد کراچی پاکستان بوده و در زمان کودکی به عربستان سعودی رفته است. گفته می شود عطاء الله یکی از 20 روهینجیایی است که از عربستان سعودی، رهبری عملیات این گروه در راخین را بر عهده دارد.

"ارتش رستگاری روهینگای آراکان" نیز از دیگر گروههای مسلح فعال در این منطقه است که به بوداییان، حمله متقابل می‏کند.

طالبان پاکستان ـ از متحدان القاعده ـ هم در بیانیه ای خطاب به مسلمانان میانمار اعلام کرد: "ما شما را فراموش نکرده ایم، ما انتقام خون شما را می گیریم".

اما مسلمانان مظلوم روهینگا که سالهاست هدف حمله بودائیان تندرو قرار گرفته اند، در واقع از سوی گروه های افراطی به عنوان طعمه هایی نگریسته می شوند تا در فعالیت های تروریستی به کار گرفته شوند.

«سیدنی جونز» مدیر "مؤسسه تحلیل سیاست تعارض در اندونزی" نیز پیش از این اعلام کرده بود: "بدترین چیزی که ممکن است برای مسلمانان روهینگیا رخ دهد اتهام ارتباط آنها با گروه های وابسته به القاعده است".

• آمار بزرگ قربانیان و انفعال مجامع جهانی

اما انفعال مرگبار مجامع جهانی موجب شده تا مسلمانان میانمار ضمن زندگی در بدترین وضعیت ممکن، همچنان قربانی نسل کشی و خشونت های قومی و مذهبی در این کشور باشند.

به دلیل عدم دسترسی آزاد خبرنگاران، عمق فاجعه از عکس های ماهواره ای هویدا می‏شود.

آمار قربانیان روهینگا که در این چند سال به قتل رسیده اند تا 400هزار نفر نیز اعلام شده است و تعداد زیادی از خانه ‏ها و روستاها کاملاً سوزانده و نابود شده اند. بنا بر برخی گزارش ها نیروهای ارتش و شبه نظامیان بودایی بر علیه مسلمانان موج جدیدی از جنایات مثل بریدن سر کودکان و آتش زدن غیر نظامیان به صورت زنده، را آغاز کرده اند که تاکنون باعث مهاجرت نزدیک به 60000 نفر در هفته های اخیر (مرداد و شهریور 1396) به بنگلادش شده است.

• اتهام "پاکسازی نژادی" به ارتش میانمار

سازمان ملل متحد هشدار داده است که: وضعیت فعلی در میانمار نمونه کامل پاکسازی نژادی است.

دیده بان حقوق بشر هم اعلام کرده است که: حاکمان میانمار یک روستای 700 خانواره را به صورت کامل در آتش سوزاندند و این روستا یکی از 17 مکانی است که به آتش کشیده شده و نسل کشی در آن صورت می گیرد.

در این میان یک کمیسیون بین المللی که «کوفی عنان» دبیر کل پیشین سازمان ملل متحد آن را رهبری می کند روز پنج شنبه 9 شهریور 1396 درباره وضع ایالت راخین به دولت میانمار توصیه کرد قدرت و اختیارات بیشتری به اقلیت مسلمان این ایالت اعطا کند تا مانع افزایش گرایشات تندرو گرایانه در بین مسلمانان روهینگا شود.

• انفعال کشورهای اسلامی

مطابق معمول، کشورهای اسلامی به دلیل "حاکمیت دست نشاندگان در داخل" و "تفرقه و تشتت در خارج" نتوانسته اند موضع مناسبی در این زمینه اتخاذ کنند.

روزنامه بین المللی "القدس العربی" در سرمقاله چند روز پیش خود را به این موضوع اختصاص داد و نوشت: زمانی که در مورد قتل عام مسلمانان سخن به میان می آید بسیاری منتظر عکس العمل شفاف از سوی عربستان سعودی به خاطر جایگاه دینی موثر آن هستند ولی به غیر از موضع گیری ضعیف که دیروز از سوی نماینده دائم عربستان در سازمان ملل صادر شد، سکوت عربستان سعودی ادامه پیدا کرد در حالی که انتظار می رفت ریاض کشورهای اسلامی را برای متوقف کردن قتل عام مسلمانان و کمک کردن به آنان بسیج کند. به گمان قوی منطق سیاسی نهفته ورای این موضع عربستان، رویکرد جدیدی است که اخیرا این کشور به تبعیت از امارات متحده عربی در پیش گرفته است؛ رویکردی که براساس آن انکار هر نوع همدردی با مسلمانان در راستای این هدف صورت می گیرد که برای صاحبان قدرت و نفوذ در جهان بویژه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا ثابت کند که به اصطلاح عربستان از سوء ظن های مربوط به تروریسم مبرا است. ناگزیر باید نوعی گفتمان داخلی نهانی و حاوی تهدید و هشدار نیز در این پیام وجود داشته باشد که متوجه گرایش های سلفی و سیاسی مشخص در این کشور باشد تا به صراحت به آنها بگوید که کشتی عربستان مسیر جدیدی را در پیش گرفته و از مسیر امارات تقلید می کند که زیر هر سنگی به دنبال یک دشمن اسلامی است و تمام تلاش هایش را بر فاکتورهای اقتصادی مصرف گرایی متمرکز می کند که جبران کننده عدم وجود آزادی سیاسی و پیامدهای آن است.

با افزایش درگیری و خشونت ها در غرب میانمار، شرایط برای زندگی یکصد و بیست هزار مسلمان ایالت راخین میانمار دشوار تر شده است.

www.fa.abna24.com