ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
پرسش : اگر نماز، انسان را از فحشا و منکر باز مىدارد، چرا بعضى نمازگزاران مرتکب خلاف مىشوند؟
پاسخ :
اولاً
تخمه پوک، هیچ گاه سبز نمىشود و نماز بدون حضور قلب، تخمه پوک است. نمازى
سبب دورى انسان از مفاسد مىشود که با حضور قلب باشد وگرنه حرکت لب و کمر
چنین خاصیّتى را ندارد.
اگر مدرسه و دانشگاه
به انسان رشد علمى مىدهد به این معنا نیست که هرکس به مدرسه و دانشگاه رفت
به آن رشد مىرسد، بلکه به این معناست که مدرسه و دانشگاه بستر رشد است به
شرط آنکه با جدّیّت درس بخوانید و آنچه را مىخوانید بفهمید. نماز نیز اگر
با اصول و شرایطى که دارد اقامه گردد، مانع فحشا و منکر مىشود. «اِنّ
الصّلوةَ تَنهى عن الفحشاءِ و المُنکر»( سوره عنکبوت، آیه 45)
ثانیاً نمازگزارى که گاهى خلاف مىکند، اگر اهل نماز نبود خلافش بیشتر
بود، زیرا همین نمازگزار براى صحیح بودن نمازش مجبور است بدن و لباسش پاک
باشد، لباس و مکانش از مال مردم نباشد و همین مقدار مراعات احکام و مسائل،
سبب دور شدن او از برخى گناهان و منکرات مىشود، همان گونه که پوشیدن لباس
سفید، انسان را از نشستن روى زمین آلوده باز مىدارد.
پرسش : علل و
عواقب تنبلی در نماز چیست و چگونه جلوی این تنبلی را بگیریم؟
پاسخ :
خداوند متعال در کلام وحی، قرآن کریم
فرمود:
«فَوَیلٌ لِّلمُصَلِّینَ * الَّذِینَ هُم عَن صَلَاتهِِم سَاهُونَ *
الَّذِینَ هُم یُرَاءُونَ» (الماعون – 4 تا 6)
ترجمه: پس واى بر آن نمازگزاران * که دل از یاد خدا غافل دارند *
همانان که (اگر طاعتى کنند) به ریا و خود نمایی کنند.
و اهل عصمت (ع) مکرر تأکید و تصریح نمودهاند که شفاعت ما به کسانی که
نماز را سبک بشمارند نمیرسد. همین معنا یعنی از دست دادن خیرها و
موفقیتهای دنیا و آخرت. بدیهی است کسی که نماز را سبک بشمارد یا در
اقامهی آن تنبلی کند، از بسیاری از برکات و فوایدی که برای نماز شمرده
شده است و از جمله «نگهداری از فساد و فحشاء و فقر و ...» است محروم
میماند.
به طور قطع از عوامل اصلی تنبلی در نماز، ضعف در معرفت و ایمان و عشق
به الله جل جلاله است و باید دقت نمود که هر چقدر بندگی و عشق به الله
ضعیف شود، مازاد آن در خلاء نمیماند، بلکه جایش را به غیر الله
میدهد. و به همین دلیل محبت و دلبستگی و وابستگی به دنیا و زخارف آن
سبب میشود که انسان حوصله نکند از محبوب جدا شده و به سوی خدا رود و
به کارهای دیگر مشغولتر و راضیتر میباشد.
«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً
یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا
لِلَّه ...» (البقره – 165)
ترجمه: و بعضى از مردم کسانى هستند که بجاى خدا شریکهایی میگیرند و
آنها را مانند خدا دوست میدارند و کسانى که بخدا ایمان آوردهاند شدت
محبتشان به الله است.
ادامه مطلب ...