ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
پرسش : آیا خیراتی که برای اموات انجام میشود به آنان میرسد (توضیح دهید)، آیا در این زمینهی روایات محکم و مستندی داریم؟
پاسخ :
مرگ انتقال به عالم دیگری به نام برزخ
است که پس از این انتقال رابطهی متوفی با عالم ماده (دنیا) به طور
کلی منقطع نمیگردد، بلکه چون دیگر حضور، ارتباط، سخن و یا درخواستش
قالب مادی ندارد، ما [زندگان] که محصور در جسم هستیم، آن را درک
نمیکنیم.
کسی که از دنیا رفته است، تا مدتها حتی تعلقاتش باقی میماند و حتی
اگر این تعلقات بسیار شدید باشد، موجب اذیت او میشود، چرا که حتی تا
مدتها مرگ خود را باور نمیکند.
از جمله ارتباطاتی که قطع نمیشود، ارتباط با عمل و آثار عمل است. چه
عمل خوب و چه عمل بد و یا به تعبیر دینی، چه صواب و چه معصیت. چرا که
هر عملی، دارای خواص و آثاری است که نه تنها با مرگ عامل (صاحب عمل)
از بین نمیرود، بلکه تا مدتها و گاهی تا قیامت باقی میماند. پس همان
طور که خیر یا شر عملش در طول حیات به او میرسید و در ضمن ذخیرهی
آخرتش نیز میشد، خیر یا شر آثار عمل نیز به او میرسد و ذخیرهی آخرت
نیز میگردد. لذا همان طور که متوفی در برزخ با صورت اعمال خود زندگی
میکند، صورت آثار اعمالش نیز به او میرسد و موجب رحمت یا زحمت بیشتر
او میگردد. خداوند متعال میفرماید: من عمل و آثار عمل را مینویسم و
همه را نزد امام آشکار جمع میکنم:
«إِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتى وَ نَکْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ
آثارَهُمْ وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فی إِمامٍ مُبینٍ» (یس - 12)
ترجمه: ماییم که مردگان را زنده مىکنیم و آن چه کردهاند و آن چه از
آثارشان بعد از مردن بروز مىکند همه را مىنویسیم و ما هر چیزى را در
امامى مبین برشمردهایم.
ادامه مطلب ...