ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
پرسش : آیا خیراتی که برای اموات انجام میشود به آنان میرسد (توضیح دهید)، آیا در این زمینهی روایات محکم و مستندی داریم؟
پاسخ :
مرگ انتقال به عالم دیگری به نام برزخ
است که پس از این انتقال رابطهی متوفی با عالم ماده (دنیا) به طور
کلی منقطع نمیگردد، بلکه چون دیگر حضور، ارتباط، سخن و یا درخواستش
قالب مادی ندارد، ما [زندگان] که محصور در جسم هستیم، آن را درک
نمیکنیم.
کسی که از دنیا رفته است، تا مدتها حتی تعلقاتش باقی میماند و حتی
اگر این تعلقات بسیار شدید باشد، موجب اذیت او میشود، چرا که حتی تا
مدتها مرگ خود را باور نمیکند.
از جمله ارتباطاتی که قطع نمیشود، ارتباط با عمل و آثار عمل است. چه
عمل خوب و چه عمل بد و یا به تعبیر دینی، چه صواب و چه معصیت. چرا که
هر عملی، دارای خواص و آثاری است که نه تنها با مرگ عامل (صاحب عمل)
از بین نمیرود، بلکه تا مدتها و گاهی تا قیامت باقی میماند. پس همان
طور که خیر یا شر عملش در طول حیات به او میرسید و در ضمن ذخیرهی
آخرتش نیز میشد، خیر یا شر آثار عمل نیز به او میرسد و ذخیرهی آخرت
نیز میگردد. لذا همان طور که متوفی در برزخ با صورت اعمال خود زندگی
میکند، صورت آثار اعمالش نیز به او میرسد و موجب رحمت یا زحمت بیشتر
او میگردد. خداوند متعال میفرماید: من عمل و آثار عمل را مینویسم و
همه را نزد امام آشکار جمع میکنم:
«إِنَّا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتى وَ نَکْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ
آثارَهُمْ وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فی إِمامٍ مُبینٍ» (یس - 12)
ترجمه: ماییم که مردگان را زنده مىکنیم و آن چه کردهاند و آن چه از
آثارشان بعد از مردن بروز مىکند همه را مىنویسیم و ما هر چیزى را در
امامى مبین برشمردهایم.
فرض کنیم کسی مدرسهای ساخت، در زمان حیات او عدهای در این مدرسه تحصیل کردند و از ظلمات جهل به نور علم هدایت شدند. او صوابی انجام داده است و به ثوابی میرسد. اما آیا پس از مرگ او دیگر آثار این صوابش را به او نمیدهند؟ یا کسی خانهی فسادی بر پا کرد. در این خانهی فساد، فردی گمراه شد و یا خانوادهای از هم پاشید و آثار سوء این گمراهی یا پاشیدگی تا مدتها و نسلها باقی ماند. آیا چون دیگر مرده است، نتیجهی آثار عملش را به حسابش ننوشته و به او نمیدهند؟ قطعاً چنین نیست و عدل الهی اقتضا میکند که تا عمل او اثر دارد، او نتیجهی این اثر را ببیند. لذا از آن جا که دفتر اعمال انسان تا روزی که آثار اعمال باقی است باز است، خیرات و صدقات نیز به او میرسد، که اگر چنین نبود، به جای آوردن قضای نماز فوت شده، روزه، حج، بازپرداخت بدیهی یا حق الناس، طلب حلیت ... و سایر واجبات نیز لزومی نداشت. چون اثری نداشت. پس چون این ارتباط باقی و این دفتر باز است و آثار اعمال نیز منتقل میگردد، هر خیراتی به متوفی میرسد. باذن الله.
و از بهترین خیرات این است که انسان نماز، تلاوت قرآن، دعا، صدقه، زیارت و ... را به امام زمان عجل الله تعالی فرجهالشریف هدیه نماید و ثواب این هدیه را برای متوفی طلب نماید.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم