ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
پرسش : میپرسند: چرا به جای "سلام" که یک کلمهی عربی است، "درود" که یک کلمه فارسی است نگوییم؟ پاسخ چیست؟
پاسخ: معمولاً کسانی با اصرار و حتی تعصب چنین پرسشی را مطرح میکنند که نه تنها نزدیک به یک سوم کلمات در محاورهی روزمرهی آنها انگلیسی است، بلکه به صورت مستمر معادل سازی فارسی را مسخره میکنند و حتی از طرف خود کلمات مسخرهای چون «کش لقمه» را جایگزین «پیتزا» میکنند که بیشتر مسخره کنند! اما سخن از معارف اسلامی که بیاید، ناگهان به فکر زبان فارسی میافتند(؟!)
سلام:
سلام اسم خداوند متعال است و در هیچ کجای دنیا و در هیچ زبانی، "اسم شخص" را ترجمه نمیکنند. مثل این است که در فارسی به جای "ادیسون" بگویند: «پسر ادی» - با به جای "انیشتاین"، بگویند: «یک سنگ» - یا به جای "تیلور"، بگویند: «خیاط» - یا به جای "شوارتزکُپف"، بگویند: «کله مشکی» - و به جای "آیِر کُپف"، بگویند: «کله تخم مرغی» - یا به جای "بیکر"، بگویند: "نانوا" – یا به جای "میلر"، بگویند: "آسیابان" و ... .
بله، اگر یک موقع متنی مورد توجه باشد، کلمه ترجمه میشود و درباره آن شاید کتابها نیز بنویسند، ولی آنگاه که مقصود اسم یک شخص خاص است که دیگر ترجمه نمیکنند.
درود:
اگر چه برخی اصرار دارند که "درود" را به عنوان ترجمهی فارسی، جایگزین "سلام" کنند، اما "درود" ترجمهی "سلام" نمیباشد.
گفته شده که "درورد" از "دروته و دروسته" به معنای درستی گرفته شده است و سپس در فارسی میانه به "درود" تبدیل شده و مترادف کلماتی چون: آفرین، شادباش، به به، میباشد و البته برخی معانی دیگری چون: دعا، ثنا، سلامتی و رحمت را نیز برای آن برشمردهاند، که معلوم میشود معنای درست و دقیقی از "درود" ندارند، چرا که سلامتی، دعا، ثنا، رحمت و ... همه کلمات عربی هستند و هر کدام معنای کاملاً جداگانهای برای خود دارند.
حال اگر کسی دوست دارد به جای "سلام"، به مخاطب خود بگوید: "درود" بگوید، اما گمان نکند که ترجمهای برای "سلام" پیدا کرده است.
"سلام"، اسم خداوند متعال است و البته معانی بسیار گستردهای هم دارد؛ ضمن یُمن و برکت خواندن اسم خدا بر یکدیگر، دعا برای رفع نقص، کمال و سلامتی روحی، روانی، جسمی، اخلاقی و رفتاری میباشد و به همین دلایل و حکمتهاست که پاسخش واجب است. تا جایی که حتی اگر کسی در حال نماز باشد، باید مکث نماید، سلام را به کوتاهترین حد (یعنی همین کلمه سلام) بدهد، و اگر در نماز نیست، کاملتر (علیک السلام و رحمة الله) بدهد، اما برای درود و یا ... چنین وجوبی بیان نشده است.
جنگ بینالمللی با سلام
گفتن "درود" به مخاطب یا حتی فرد غایب، بسیار زیبا، متین و اخلاقی است، لذا بسیاری این کلمه را به سلام افزوده و میگویند: «سلام و درود بر شما»؛ اما در عرصهی "فرهنگ" و بالتبع جنگ نرم در این میدان، بدانیم که "جنگ با سلام"، یک جنگ قدیمی و بین المللی میباشد و اختصاصی به ایرانی و زبان فارسی ندارد.
سلام و معنای آن به زبانها و گویشهای متفاوت، در میان تمامی ملتها رایج بود. حنی در آلمان، اتریش و مللی که به زبان آلمانی حرف میزنند، تا همین نیم قرن پیش، واژهی « Groß Gott » به معنای "سلام خدا بر تو" را به کار میبردند.
پس از رنساس و تشدید جنگ با کلیسا، که به جنگ با تمامی ادیان مبدل گردید، تصمیم بر این شد که یاد خداوند سبحان، به هر شکلی که باشد، از اذهان دور شود؛ و اولین آن پیدا کردن جایگزین برای نام "سلام" بود، که همه روزه میان همگان رد و بدل میشد.
●- ابتدا در انگلیسی، واژگانی چون: صبح به خیر، ظهر به خیر (good morning ...) و بالاخره "وقت به خیر" را جایگزین نمودند که سریعاً به سایر زبانهای اروپایی مثل فرانسوی و آلمانی و ...، سرایت کرد و بلافاصله ترکهای غرب زده در رسانهها به جای سلام، ایئی گونلر، ایئی آکشاملار و ... گفتند و بالتبع در ایران نیز (حتی رسانه ملی)، این واژهها رواج یافت و حتی در رسانههای کشورهای عربی نیز دیکته شد به جای "سلام" که موافق زبان خودشان است، «صباح الخیر و ...» بگویند!
●- بعدها متوجه شدند که همین کلمه «خیر»، خودش نام خداست و باید حذف شود، لذا "Hi" را جایگزین سلام، یا وقت بخیر کردند، بعد دیدند که "Hi" به معنای عالی و برتر نیز نام اوست، لذا به طور کلی هر گونه سلام دادنی را از اخلاق و رفتار خود خارج کردند؛ به طوری که در فیلمهای امریکایی نیز میبینید که تا یکدیگر را میبینند، شروع به سخن میکنند، بدون هیچ سلامی.
بنابراین، جنگ با اسم خداست، نه دعوا بر سر زبان عربی، فارسی، انگلیسی یا ... .
www.x-shobhe.com
-------------------------------------------
روشنگران این مطلب را اضافه می کند:
قبل از اینکه به این پرسش پاسخ دهید از خودتان بپرسید که با "سلام" مشکل دارید یا با "خدا"